Ζωή χωρίς όρια...

"Νιώθουμε συχνά πως η ζωή είναι άδικη. Οι δύσκολες στιγμές και οι σκληρές συνθήκες πυροδοτούν συχνά μεσα μας την απελπισία. Μέσα απο τις εμπειρίες μου, μπορώ να σε βοηθήσω να καταλάβεις ότι οι περισσότερες από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, μας παρέχουν ευκαιρίες να ανακαλύψουμε ποιο ειναι το νόημα της ύπαρξής μας και ποιες από τις δωρεές που μας έγιναν μπορούμε να μοιραστούμε με τους άλλους....".

Τα λόγια αυτά τα διάβασα πάνω στο εξώφυλλο ενός βιβλίου στη βιτρίνα ενός μικρού βιβλιοπωλείου σε μία από τις στοές της οδού Πανεπιστημίου. Ο βιβλιοπώλης, ένας ηλικιωμένος κύριος, βλέποντας το ενδιαφέρον μου, βγήκε έξω απο το μαγαζί του και μου είπε:

-"Είναι πολύ σπουδαίο βιβλίο, πάρτε το, δεν θα το μετανιώσετε. Είναι του Νικ Βούισιτς, τον έχετε ακουστά;"

-"Ναι", του απάντησα. "Έχω διαβάσει γι'αυτόν"

-"Σίγουρα πρέπει να το πάρετε, περάστε μέσα. Θα σας το τυλίξω για δώρο."

-"Δεν χρειάζεται", είπα, "για μένα θα το πάρω"

-"Ακριβώς γι'αυτό είναι το πιο σπουδαίο δώρο που θα μπορούσατε να κάνετε για τον εαυτό σας".

Και είχε δίκιο... Η "Ζωή χωρίς όρια" είναι από τα πιο υπέροχα βιβλία που έχω διαβάσει. Ο Νικ Βούισιτς απο τότε μπήκε στη ζωή μου και πολύ συχνά παρακολουθώ στο internet την πορεία του και τις ομιλίες του.

Τις προάλλες ήταν στη Μόσχα, πραγματοποιώντας μια από τις ομιλίες του. Ο Vrezh Kirakosyan, ο φίλος και συνεργάτης μου απο την Αρμενία, πήγε να τον συναντήσει...

 

Δύο σπουδαίοι άνθρωποι, δύο ισχυρές προσωπικότητες που με τη ζωή και την πορεία τους

χαρίζουν ελπίδα και αισιοδοξία σε πολλούς ανθρώπους...

 

 

Τις ομιλίες του Νικ μπορείτε να βρείτε στο Ίντερνετ ενώ ελπίζω πολυ σύντομα να μπορέσετε να ακούσετε και το Vrezh (δυστυχώς τώρα οι ομιλίες του υπάρχουν μόνο στα Ρώσικα) ενώ πολύ σύντομα θα ολοκληρωθεί και το ντοκιμαντέρ μου για τον Vrezh που ξεκινήσαμε πέρσι στην Αρμενία.